بسی رنج بردم در سال سی....
سه شنبه, ۲۱ آبان ۱۳۹۲، ۰۹:۴۳ ق.ظ
سلام دوستان گرانقدر
بسی رنج بردم در این سال سی عجم زنده کردم بدین پارسی
پی افکندم از نظم کاخی بلند که از باد و باران نیابد گزند
این نظر خود حکیم است در مورد کار خود
اما ما چقدر توانستیم با شاهنامه انس بگیرم؟!!!!!اصلا مگه تو شاهنامه حکیم چیکار کرده که باعث زنده شدن ما شده؟!!!!!!
اصلا شاهنامه چی هست؟!!!!!!چقدر افراد جامعه ما اونو خوندن؟!!!!!چیزی که باعث زنده شدن ما شده؟!!!!!!
دوست خوبم اینم شعر چو ایران نباشد تن من مباد.....
ندانی که ایران نشت منست
جهان سر به سر زیر دست منست
هنر نزد ایرانیان است و بـــس
ندادند شـیر ژیان را
بکــس
همه یکدلانند یـزدان شناس
بـه نیکـی ندارنـد از بـد
هـراس
دریغ است ایـران که ویـران شــود
کنام پلنگان و شیران
شــود
چـو ایـران نباشد تن من مـبـاد
در این بوم و بر زنده یک تن
مباد
همـه روی یکسر بجـنگ آوریــم
جــهان بر بـداندیـش تنـگ
آوریم
همه سربسر تن به کشتن دهیم
بـه از آنکه کشـور به دشمن
دهـیم
چنین گفت موبد که مرد بنام
بـه از زنـده دشمـن بر او شاد
کام
اگر کُشــت خواهــد تو را روزگــار
چــه نیکــو تر از مـرگ در
کـــار زار
۹۲/۰۸/۲۱